Ίσως η σημαντικότερη αλλαγή που έχει επιφέρει το κύμα νεοφιλελευθερισμού στην Ελλάδα στα χρόνια του μνημονίου να μην παρατηρείται σε επίπεδο εφαρμογής μέτρων αλλά σε επίπεδο ιδεών. Είναι πλέον φανερό ότι το μεγάλο στοίχημα του νεοφιλελευθερισμού δεν είναι αποκλειστικά η δημιουργία, μέσω μνημονίου, των ευνοϊκών οικονομικών όρων για την ανάπτυξη του κεφαλαίου αλλά κυρίως η ίδια η «θεοποίηση του κεφαλαίου» από το σύνολο της κοινωνίας. Ένα αυξημένο μέρος του πληθυσμού εκφράζει πλέον την πίστη ότι το κεφάλαιο μπορεί να εγγυηθεί τη βελτιστοποίηση του ατομικού και συνολικού βιωτικού επιπέδου.
Μαζί με τους αρθρογράφους του νεοφιλελεύθερου μπλογκ, η σημερινή κυβέρνηση μπορεί να καυχιέται για τη συνεισφορά της σε μια τέτοια θεοποίηση του κεφαλαίου. Μπορεί να διαφωνήσει κανείς μα μία εντύπωση είναι ότι η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ εφάρμοζε μνημονιακά μέτρα αλλά τα συνόδευε με τη ρητορική τού «αναγκαίου κακού». Κατά την επικοινωνιακή ρητορική του ΠΑΣΟΚ δηλαδή, τα μνημονιακά μέτρα ήταν -τουλάχιστον στην έντασή τους- ανεπιθύμητα αλλά η εφαρμογή τους ήταν ο μόνος τρόπος για να λάβει η χώρα τα συμφωνηθέντα δάνεια. Αντίθετα, η σημερινή κυβέρνηση συνεχίζει την εφαρμογή των μέτρων αυτή τη φορά με τη ρητορική του «αναγκαίου καλού». Έτσι, εκπρόσωπόι της δηλώνουν συχνά ότι η κυβέρνηση όχι μόνο δημιουργεί τις κατάλληλες συνθήκες για την ανάπτυξη του κεφαλαίου στην Ελλάδα άλλα και ότι η ανάπτυξη του κεφαλαίου είναι από μόνη της ικανή να εγγυηθεί τη βελτίωση και βελτιστοποίηση του βιωτικού επιπέδου.