25.11.2013
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Οι
εργαζόμενοι στις υπηρεσίες διοικητικής και τεχνικής υποστήριξης στα μεγαλύτερα
Πανεπιστήμια της χώρας κλιμακώνουν τις κινητοποιήσεις τους αποφασίζοντας να
συνεχίσουν την απεργία τους που εισέρχεται στη 12η εβδομάδα.
Ο
αγώνας αυτών των εργαζομένων αφορά όλους μας. Πρόκειται για μια μάχη για το
δικαίωμά τους στην εργασία και στη ζωή, καθώς και για το συνταγματικά κατοχυρωμένο
καθολικό δικαίωμα στη δημόσια και δωρεάν παιδεία.
Η
κυβέρνηση της τάξης των εργοδοτών επιμένει στη μνημονιακή πολιτική να τους θέσει
σε καθεστώς διαθεσιμότητας-απόλυσης. Πρόκειται για την απόλυση ενός ποσοστού
έως και πάνω από 50% του προσωπικού εργαζομένων στις γραμματείες, στα
εργαστήρια έρευνας, των φυλάκων, βιβλιοθηκονόμων και άλλων. Οι απολύσεις αυτές
οδηγούν τα δημόσια πανεπιστήμια σε αδυναμία λειτουργίας, όπως υποστηρίζουν οι
καθηγητές καθώς και τα μέλη της Συγκλήτου, τα οποία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και
Θεσσαλονίκης έχουν θέσει την παραίτησή τους στη διάθεση των Πρυτάνεων.
Τη
στιγμή που εκατοντάδες εργαζόμενοι στα πανεπιστήμια οδηγούνται στην ανεργία και
η κρατική χρηματοδότηση έχει μειωθεί πάνω από 50%, η κυβέρνηση κάνει λόγο «για
το δικαίωμα πρόσβασης των φοιτητών στις σχολές» προσπαθώντας να μας πείσει ότι
ενδιαφέρεται για τους νέους. Έχει εξαπολύσει μια εκστρατεία κατασυκοφάντησης
των εργαζομένων με τη βοήθεια των ΜΜΕ που ανήκουν στις μεγάλες επιχειρήσεις. Μια
εκστρατεία τρομοκράτησης και ποινικοποίησης του αγώνα τους, με απειλές για
επέμβαση των ΜΑΤ, ενώ τα δικαστήρια έχουν κηρύξει την απεργία τους παράνομη τρεις
φορές, αλλά όχι καταχρηστική.
Οι
εργαζόμενοι στα πανεπιστήμια έχουν ήδη κερδίσει πάρα πολλά: μέσα από την
εμπειρία της συμμετοχής σε συλλογικό αγώνα έχουν αποκτήσει αυτοπεποίθηση, έχουν
ανακαλύψει ικανότητες που ποτέ δεν είχαν ονειρευτεί ότι είχαν, έχουν μάθει
ποιοι είναι οι φίλοι τους, με τους οποίους έχουν διαμορφώσει σχέσεις που
στηρίζονται στον αλληλοσεβασμό, στην αλληλοεκτίμηση, στην αλληλεγγύη και την
αξιοπρέπεια, και έχουν μάθει και ποιοι είναι οι εχθροί τους. Και όλα αυτά δεν
είναι δυνατό να τα ανατρέψει καμία κυβέρνηση, όποιο μέσο κι αν επιστρατεύσει.
Οι
μορφές του αγώνα τους αποτελούν παράδειγμα για όλους τους μαχόμενους
εργαζόμενους: οι τακτικές μαζικές γενικές συνελεύσεις και η εκλογή απεργιακών
επιτροπών μέσα από τις οποίες αναλαμβάνουν την οργάνωση του αγώνα οι ίδιοι οι
εργαζόμενοι, η οργάνωση απεργιακών φρουρών για την υπεράσπιση της απεργίας, ο
συντονισμός του αγώνα τους και η
έμπρακτη αλληλεγγύη με άλλους αγώνες εργαζομένων, το κάλεσμα για στήριξη που απευθύνουν σε
άλλους κλάδους, το ξεπέρασμα του διαχωρισμού των εργαζόμενων του δημοσίου και
του ιδιωτικού τομέα. Όλες αυτές οι μορφές είναι στοιχεία που δείχνουν τον δρόμο
προς τη νικηφόρα έκβαση των αγώνων μας.
Καλούμε
όλους τους εργαζόμενους να δώσουν κοινή μάχη με τους διοικητικούς υπαλλήλους
για την ανατροπή της μνημονιακής πολιτικής των διαθεσιμοτήτων-απολύσεων και την
υπεράσπιση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας.
Για το ΔΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου