Του ΝΙΚΟΥ ΓΟΥΡΛΑ*
Tα τελευταία μέτρα που η τρικομματική κυβέρνηση των γκαουλάιτερ προωθεί έχουν στον πυρήνα της λογικής τους την ακόμα μεγαλύτερη καταστροφή μεγάλων τμημάτων της ζωντανής εργασίας, με τη μακροχρόνια ανεργία, τη μετανάστευση, την βίαιη αλλαγή θέσης στην παραγωγή. Τα μέτρα αυτά δεν αποβλέπουν σε καμιά «δημοσιονομική εξυγίανση», έρχονται κατ’ απαίτηση των εργοδοτών, για να μπορούν χωρίς κανένα πια εμπόδιο να προσλαμβάνουν, να απολύουν, νααπασχολούν τους εργαζόμενους όπως και όποτε τους βολεύει, αυξάνοντας στο έπακρο την εκμετάλλευση.
Αποβλέπουν στον ευτελισμό της αξίας της εργατικής δύναμης σε επίπεδα που δεν θα αρκεί ούτε για την ίδια την αναπαραγωγή της. Σε συνδυασμό με την κατάρρευση του κοινωνικού κράτους, τη διάλυση της συστήματος υγείας, της παιδείας κ.λπ., θα οδηγήσουν σε μια καινούργια σχέση ανάμεσα στις δυνάμεις του κεφαλαίου και τις δυνάμεις της εργασίας. Το κεφάλαιο θα έχει καταφέρει στο πρόβληματης πτώσης του μέσου ποσοστού κέρδους να έχει δώσει κάποια προσωρινή λύση με τη μεγαλύτερη αναδιανομή του πλούτου προς όφελός του που έχει γίνει τις τελευταίες δεκαετίες.
Το διεθνές πείραμα που διεξάγεται στην πλάτη της εργατικής τάξης της χώρας για λογαριασμό της ευρωπαϊκής μονοπωλιακής ολιγαρχίας του κεφαλαίου όπως εκφράζεται μέσα από τους μηχανισμούς της Ε.Ε είναι τόσο σε έκταση όσο και σε περιεχόμενο συντριπτικό, θα οδηγήσει στην ασιατοποίηση της εργατικής τάξης της χώρας μας. Σε αυτή τη λογική εντάσσονται οι ΕΟΖ, η σύνθλιψη των μισθών στον δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα (ήδη σε μεγάλη αλυσίδα πολυκαταστημάτων, προσλαμβάνουν εργαζόμενους με 280 ευρώ για εξάωρη εργασία νομιμότατα), παράλληλα με την κατάργηση της εργατικής νομοθεσίας, την τρομοκρατία, το τσάκισμα και των τελευταίων αντιστάσεων στους τόπους δουλειάς ιδιαίτερα του ιδιωτικού τομέα με πογκρόμ απολύσεων όσων αντιστέκονται στις μειώσεις και τις ατομικές συμβάσεις.
Οι στιγμές για το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα είναι σοβαρές. Ο μοναδικός παράγοντας που μπορεί να ανατρέψει αυτή την επίθεση είναι οι επερχόμενοι εργατικοί αγώνες. Αν και αυτοί οι αγώνες δεν έχουν αποτέλεσμα, δεν δημιουργήσουν πολιτικές και κοινωνικές προϋποθέσεις για να πέσει η άθλια τρικομματική κυβέρνηση, τότε είναι σίγουρο ότι θα μας τσακίσουν.
Σοβαρή ευθύνη για την αγωνιστική και ταξική αφύπνιση των εργαζομένων έχουν φυσικά οι ταξικές δυνάμεις, οι δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς. Οι ευθύνες μας είναι μεγάλες, για το αν τελικά το ρήγμα που δημιουργήθηκε στις συνειδήσεις των εργαζομένων μετά από δυο χρόνια αγώνων και γενικού ξεσηκωμού κλείσει στο όνομα ενδεχομένων κυβερνητικών λύσεων, αλλά και με περιχαρακώσεις παντός τύπου, ιδεολογικών πολιτικών αγκυλώσεων κάθε μορφής και περιεχομένου. Οι καιροί απαιτούν ένα ενιαίο ταξικoλαϊκό μέτωπο που όχι μόνο θα απαντά στον άμεσο αγώνα, αλλά θα βάζει παράλληλα και τις βάσεις για ένα ανασυγκροτημένο εργατικό κίνημα -απαλλαγμένο από την «αρχαία σκουριά» της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας-, βασικό πυλώνα στην αλλαγή των συσχετισμών προ όφελος των δυνάμεων της εργασίας και της κοινωνικής απελευθέρωσης.
* Ο Νίκος Γουρλάς είναι πρόεδρος του Συνδικάτου Εργαζομένων Εταιρειών του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου