Έγκριση Καταστατικού

                                                                                                01.03.2011                                         

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Μετά από δικαστικές κωλυσιεργίες και υπόγειες παρεμβάσεις, που καθυστέρησαν την απόφαση, το πρωτοδικείο Αθηνών ενέκρινε το καταστατικό του Συλλόγου και νομιμοποίησε την σύστασή του ΣΥΝΔΙΚΑΤΟΥ.

Το ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΑΕΡΟΛΙΜΕΝΑ ΑΘΗΝΩΝ είναι μια πραγματικότητα.

Είναι μια πραγματικότητα που αλλάζει τα δεδομένα στο χώρο του αεροδρομίου.

Είναι μια πραγματικότητα που με την καθοριστική συμβολή των εργαζόμενων, μπορεί να συμβάλλει στην αναγέννηση του συνδικαλιστικού κινήματος, στην ενωτική παρέμβαση, στην συσπείρωση των εργαζόμενων πάνω στα κοινά προβλήματα και στην προάσπιση και προαγωγή των συμφερόντων τους.

Τα δείγματα της δράσης του ΣΥΝΔΙΚΑΤΟΥ έχουν ήδη φανεί από την πρώτη μέρα της σύστασης του μέχρι τώρα. Γίνανε παρεμβάσεις, στα πλαίσια των δυνατοτήτων του, σε χώρους, που είτε  υπήρχε συνδικαλιστική εκπροσώπηση είτε όχι. Τα αποτελέσματα είναι γνωστά στους εργαζόμενους.

Μια νέα σελίδα ανοίγει. Οι ευθύνες μεγαλώνουν μαζί με τις απαιτήσεις των εργαζόμενων. Η δύσκολη συγκυρία που διαμορφώνει η κρίση μαζί με την πρωτοφανή επίθεση που δέχονται οι κατακτήσεις των εργαζόμενων με άλλοθι το ξεπέρασμα της κρίσης, απαιτούν ένα άλλο  μοντέλο συνδικαλιστικής οργάνωσης και δράσης. Που θα στέκεται σταθερά και ανυποχώρητα απέναντι στις επιδιώξεις των εργοδοτών, που θα αφουγκράζεται και θα λογοδοτεί στους εργαζόμενους, που δεν θα ξεκόβεται σε μια συνδικαλιστική γραφειοκρατία που όλοι έχουν γνωρίσει. Που δεν θα χωρίζει τους εργαζόμενους σε ελίτ και «πληβείους».Που δεν θα αντιμετωπίζει τα άλλα σωματεία σαν αντιπάλους, αλλά, σαν συνοδοιπόρους στην κοινή πορεία. 

Αυτή η επιδίωξη και προσδοκία καλεί τους εργαζόμενους του χώρου να αγκαλιάσουν το ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ. Να γίνουν μέλη του. Να το στηρίξουν γιατί είναι η δική τους δύναμη. Γιατί η ενότητα, η μαζικότητα, η συνέπεια και η αγωνιστικότητα είναι τα χαρακτηριστικά που χρειάζονται πολύ περισσότερο σήμερα που οι εργοδότες προσπαθούν να σπρώξουν τον κάθε εργαζόμενο στην ατομική λύση, που σχεδιάζουν τα εργοδοτικά σωματεία για να επιτύχουν τις επιδιώξεις τους, που καλλιεργούν την ανασφάλεια, την φοβία και την μοιρολατρία «ότι τίποτα δεν γίνεται πλέον». Η ζωή και η ιστορία έχει διαψεύσει τέτοιες επιδιώξεις. Και εμείς θα το αποδείξουμε.

Με συναδελφικούς και αγωνιστικούς χαιρετισμούς

Η ΔΙΟΙΚΟΥΣΑ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Δημοκρατία σε ασφυξία, κυβέρνηση σε αδιέξοδο

Μεγάλη διαδήλωση. Πρωτοφανής καταστολή.

Μια από τις μεγαλύτερες απεργιακές διαδηλώσεις πραγματοποιήθηκε χτες στην Αθήνα. Ξένα πρακτορεία κάνουν λόγο για 100.000 διαδηλωτές. Σίγουρα πάντως ήταν μεγαλύτερη από αυτήν της 15/12. Πολύ μεγάλη υπήρξε η συμμετοχή των εργαζομένων αλλά και του εμπορικού κόσμου στην απεργία, η οποία σε πάρα πολλούς εργασιακούς χώρους του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα πήρε καθολικές διαστάσεις.

Η οργή και η αγανάκτηση για τις περικοπές και τις μειώσεις των μισθών  έσπρωξαν χιλιάδες ανθρώπους να πυκνώσουν τη διαδήλωση, αψηφώντας τις έντονες φήμες για προβοκάτσια που καλλιεργούσαν ΜΜΕ. Τόσο η συγκέντρωση του ΠΑΜΕ όσο και η συγκέντρωση των πρωτοβάθμιων σωματείων στο Μουσείο ήταν από τις πιο μαζικές. Μεγάλες ομοσπονδίες αλλά και σωματεία από τις συγκοινωνίες και την εκπαίδευση προτίμησαν το  Πολυτεχνείο από το Πεδίο του Άρεως, όπου καλούσε η ΓΣΕΕ. Στην απεργιακή συγκέντρωση συμμετείχε αντιπροσωπία των 300 απεργών πείνας μεταναστών, το μπλοκ από την Κερατέα  το κίνημα «Δεν πληρώνω» είχαν πολύ μαζική και μαχητική παρουσία.

Η κυβέρνηση φοβούμενη μια μαζική περικύκλωση της Βουλής  φρόντισε να διαλύσει την πορεία κτυπώντας την σε πολλά σημεία και κυρίως απομονώνοντας την πλατεία Συντάγματος από όσους ήθελαν να φτάσουν σε αυτήν. Έκλεισε σταθμούς του μετρό, αφού τους έπνιξε στα χημικά, και επιδόθηκε σε τρομοκρατία. Οι δυνάμεις καταστολής επιτέθηκαν σε πολλά σημεία της διαδήλωσης.

Η διάθεση του κόσμου να παραμείνει στην Πλατεία Συντάγματος ήταν έκδηλη. Γι΄ αυτό επιστρατεύτηκαν πολύ μεγάλες δυνάμεις καταστολής οι οποίες απρόκλητα και επί ώρες έριχναν τόνους χημικών και επετίθεντο στους συγκεντρωμένους, οι οποίοι  πολλές φορές ανασυγκροτούνταν από διάφορες κατευθύνσεις και εισέρχονταν στην Πλ. Συντάγματος έως αργά το απόγευμα. Αποτέλεσμα των επιθέσεων της αστυνομίας οι σοβαροί τραυματισμοί δεκάδων διαδηλωτών απεργών. Παρ΄ όλα αυτά, χιλιάδες διαδηλωτών παρέμειναν στο Σύνταγμα μέχρι το απόγευμα και άφησαν μια παρακαταθήκη, δημιούργησαν μια νέα συνήθεια. Τις επόμενες φορές θα είναι πιο προετοιμασμένοι, πιο αποτελεσματικοί. Η επιμονή χιλιάδων διαδηλωτών να παραμείνουν με κάθε τρόπο στο Σύνταγμα τονίζει την αναγκαιότητα του μαζικού παρατεταμένου παλλαϊκού αγώνα.


 Νίκος Γουρλάς

Γιατί πρέπει να απεργήσουμε στις 23.02.11

-Γιατί ζούμε σε μια χώρα όπου πατρίδα, σύμφωνα με τους κρατούντες, είναι οι μεγαλοεπιχειρήσεις, οι τράπεζες, οι μεγαλοεργολάβοι, οι κομπιναδόροι, οι τοκογλύφοι, οι μιζαδόροι.

-Γιατί πατριώτες είναι αυτοί που πασχίζουν για να εξασφαλίσουν τα κέρδη των παραπάνω.

-Γιατί πατριωτισμός είναι να ξεπουλάς την χώρα σου στους ξένους.

-Γιατί ο απλός λαός, οι εργαζόμενοι, δεν έχουν δικαίωμα να επιζητούν την καλυτέρευση της ζωής τους.

-Γιατί όταν  το κάνουν υπονομεύουν την πατρίδα, δεν συμπεριφέρονται σαν καλοί πατριώτες.

-Γιατί  όταν κινδυνεύουν τα κέρδη των «πατριωτών» πρέπει όλοι οι υπόλοιποι να θυσιάζονται.

-Γιατί στις δύσκολες στιγμές της πατρίδας, όπως δείχνει η ιστορία, οι γνωστοί «πατριώτες» την «έκαναν» κατά το κοινώς λεγόμενο, φροντίζοντας μόνο τα κέρδη τους. Αυτοί που μείνανε για να την υπερασπιστούν ήταν να γνωστά υποζύγια της χώρας μας.

-Γιατί ζούμε σε μια χώρα όπου τα λόγια χάσανε το νόημά τους. Πίσω από όμορφες λέξεις κρύβεται το πιο αποκρουστικό περιεχόμενο.

-Γιατί δεν μας ζητάνε, μόνο, αυτά που καταφέραμε να κατακτήσουμε με αίμα και αγώνες. Ζητάνε το ίδιο μας το μυαλό. Θέλουνε να ευνουχίσουν την σκέψη μας. Να γίνουμε ακίνδυνοι για αυτούς, μόνο και μόνο για να μας πετάξουν ένα κομμάτι ψωμί.

-Γιατί λένε τζαμπατζήδες αυτούς που αντιστέκονται στην αυθαιρεσία των «πατριωτών».

-Γιατί οι τζαμπατζήδες της εξουσίας, με τα πλαστά εισιτήρια, γίνανε οι προστάτες του νόμου και της τάξης, της τάξης τους φυσικά.

-Γιατί όπως αυτοί με τόσον σύμπνοια και ομόνοια, προστατεύουν τα συμφέροντα τους, έτσι πρέπει και εμείς να φροντίσουμε τα δικά μας συμφέροντα.

-Γιατί η αντίδρασή μας είναι ο μεγάλος φόβος τους.

-Γιατί η Τυνησία και η Αίγυπτός δεν είναι πολύ μακριά.

-Γιατί η περηφάνια και η αξιοπρέπεια είναι κάτι που δεν μπορείς να υποδουλώσεις.